Bezoek aan het tehuis van Mi Kee

Vandaag staat het bezoek aan het tehuis van Mi Kee op het programma. Het is opgehouden met regenen en met ongeveer 22 graden ontmoeten we om 10:00h onze gids samen met de directeur en verzorgster in de lobby van het hotel.

Met zijn allen stappen we in de auto voor een ritje van 10 minuten. We hadden begrepen dat het tehuis was verhuisd naar de overkant van het hotel, dus dat klonk aannemelijk, maar vrij kort daarna reden we een drukkere binnenstad binnen en het bleek dat we naar het oude tehuis gingen. Dit was voor ons goed nieuws omdat we dit tehuis nooit eerder gezien hadden en voor Mi Kee was dit natuurlijk ook veel leuker.

Op een bepaald moment werd de auto de stoep opgereden en gingen we door een soort winkeltje naar een achterdeur waarop we bij een pleintje terecht kwamen. Het pleintje was een soort binnenplaats met een gedeelte wat gerenoveerd werd, maar ook de oude gebouwen. Via de betonnen trap met een versleten leuning, die wij herkenden van enkele oude foto's, gingen we omhoog totdat we bij een deur naar binnen konden, het tehuis. 

Binnen kwamen we in een soort kamer waar een stuk of 8 kinderen waren. Allemaal special needs, waaronder kindje met hartafwijking, down syndroom maar ook kinderen met andere geestelijke achterstanden. Het tehuis leek erg klein, maar er zaten diverse kamers achter, waaronder ook slaapkamers van 4 oudere kinderen. In totaal zijn er ongeveer 12 kinderen en de oudste is 12 jaar. Het bleek dat het tehuis aan het renoveren is en het zag er netjes uit. Sommige kamers waren nog niet volledig klaar, maar daar moeten nog een speelkamer en een soort van schoolkamer komen.

Nadat we enige presentjes zoals de fotoboeken overhandigd hadden, werd er nog een video chat  opgezet met de oude directeur van het tehuis en de nieuwe directeur. De nieuwe directeur was toen een van de verzorgers die aanwezig was bij de overhandiging van Mi Kee. Ze vonden het erg leuk om ons te zien en waardeerden het bezoek. Wel gaven ze toe dat het al lang geleden was waardoor er niet zoveel herkenning was. We hadden ook een fotoboekje van Ghua meegenomen en daar was de herkenning wel van het laatste bezoek.

Vervolgens zijn we vertrokken richting restaurant voor de lunch en daar werd een zeer uitgebreide lunch geserveerd maar de drank was nog in hogere mate aanwezig. Er werden kannen rijstwijn aangerukt en het idee was om bij elke toast het glas in een teug te legen. Ik vond het echter na 2 van die glazen meer dan genoeg, maar onze gids ging steeds beter meedoen al bleek gauw dat hij niet opgewassen was tegen de deputy directeur. Ze verzonnen ook ongeveer wel een toast voor elke reden en onze gids was op zeker moment niet echt meer in staat om te vertalen. Hij kon voornamelijk nog maar glazig kijken, of stopte halverwege een zin omdat hij geen idee meer had waar hij antwoord op gaf of wat er gevraagd werd. Het leek wel op een groep Belgen in een bierbrouwerij tijdens Carnaval.... ;)

De mensen van het tehuis hadden bij een eerder bezoek van Nederlanders begrepen dat alle Nederlanders heel goed konden drinken, dus ik vrees dat ik een teleurstelling voor ze was ;). Maar ik denk dat zelfs als ik wel regelmatig alcohol zou gebruiken, niet opgewassen zou zijn van de reputatie die door Limburgers is neergezet :).

Vanavond gaan we als dank voor het ontvangst met de groep nogmaals dineren. Ben benieuwd of onze gids dan weer hersteld is.

Tot de volgende keer maar weer. Groeten van ons allemaal.