Afscheid van Changsha en op weg naar Qiyang County

Na een goede nachtrust in het Dolton hotel, stapten we gisterochtend uit de lobby naar buiten in een ietwat bewolkt Changsha. De temperatuur was omdat moment ongeveer 22 graden voldoende reden voor de dames om de vesten aan trekken. 

Na het regelen van een taxi gingen we op weg naar het Martyrs Park. Aan dit park bewaren we veel goede herinneringen omdat we op die plaats voor het eerst in 2005 in een winterzonnetje hebben genoten van het eerste papa en mama gevoel. 

Het Martyrs Park is een groot park met 4 ingangen waar je diverse waterpartijen vindt, omringt door bomen, struiken en bloemen. Ook grasvelden zijn er volop waar gezinnen kunnen genieten van een rustige dag. Er hangt een serene rust en je voelt je compleet onthaast als je daar wandelt. Ondertussen brak de zon door en met een warme 26 graden trakteerde het Martyrs Park ons weer op een heerlijke dag.

Via de South Gate liepen we richting water en af en toe hoorden we een geluid alsof er een achtbaan een rondje maakte. Richting de grote vijver zagen we langzaam een soort attractiepark opdoemen met, inderdaad, een achtbaan, trampolines en ander vermaak. Wel jammer dat dit op zo'n mooie plaats was gezet. 

Nadat we de kinderen hebben laten zien waar we allemaal gelopen hebben zijn we na de lunch richting hotel gegaan om op zoek te gaan naar wat lokale winkeltjes. Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om de plaatselijke kapper te bezoeken om mijn, toch al, kortpolig tapijt weer even bij te snoeien :). Een erg grappige ervaring, maar wel super geslaagd.

Tijdens het lopen kwamen we in een klein straatje waar iemand een soort chips stond te frituren. Hij nodigde ons uit voor een echt proef exemplaar en de smaak was zo goed dat we een halve plastic zak vol hebben meegenomen. 's Avonds werd de zak snel soldaat gemaakt door onze chipsmonsters en zijn we gaan slapen voordat we verder het Chinese binnenland in gaan trekken richting Qiyang County.

Vanochtend kwam onze gids mooi op tijd het Dolton binnen en zijn we in de auto gestapt voor een rit van 4 uur richting Qiyang. Het weer veranderde onderweg en er begon wat regen te vallen. De temperatuur ging naar 22 graden en in een miezer regen arriveerden we na 4 uur bij het Xinli hotel. Dit hotel heeft eigenlijk alleen maar Chinese gasten en Engels wordt er niet gesproken. Tijdens het inchecken kwamen we een jonge, Chinese, vrouw tegen die vroeg wat we kwamen doen. De vrouw, Sisi, kwam uit deze plaats en kwam nu uit New York om les te gaan geven op de Qiyang Highschool. Toen we haar de reden van onze komst vertelden, liet ze ons weten dat zij ook een wees was, maar geadopteerd door Chinese ouders. 

Bij het diner kwamen we Sisi weer tegen en dat was erg fijn voor ons omdat we ondertussen merkten dat inderdaad niemand Engels sprak. Hoe ga je dan vertellen dat Mi Kee geen noten mag, je eigenlijk liever cola drinkt dan groene thee e.d. Sisi heeft ons super geholpen en ook e.e.a. op papier gezet voor de rest van de dagen. Toen we haar later nog spraken bleek dat zij heel dicht uit de buurt komt van Mi Kee. Wat een toeval en wat een bijzondere ontmoeting...

Nu gaan we ons langzaam klaarmaken voor de nacht en gaan morgen Qiyang verkennen.
Hartelijke groeten van ons allemaal uit Qiyang County en tot de volgende keer.