Het weerzien van Yu Mei

Vandaag stond de dag in het teken van Yu Mei. Vanochtend vroeg zijn we om 08:00h met de auto vertrokken richting Huazhou. 

Nadat we de stad uit waren zagen we langzaam het beeld wel veranderen naar het wat oudere, ons bekende, beeld van China. Maar ook hier zagen we dat er in de afgelopen 8 jaar wel veel veranderd en ogenschijnlijk verbeterd is. Reden we toen over deels onverharde wegen, nu waren de meeste wegen geasfalteerd. Wel hier en daar gaten maar toch een groot verschil.

Onderweg zagen we de bananenbomen en suikerriet en ook de lychees en zogeheten drakenvruchten. Elsa, onze gids, vertelde dat de verbouw van bananen wel erg was afgenomen omdat er niet zoveel aan te verdienen valt. De meeste boeren zijn nu bezig met de andere populaire gewassen zoals bijvoorbeeld het sterfruit en lychees. 

Na een rit van 2 uur kwamen we aan bij het tehuis. Ook hier was de weg verbeterd, maar het toegangshek was er nog steeds. Op het terrein zagen we dat de oude fontein weg was, maar de rest was gelijk gebleven. 

Bij de ingang werden we begroet door de huidige directrice. In 2008 was zij de dokter in het tehuis en was voor ons een bekend gezicht. De meeste stafleden van toen waren vervangen maar ze vonden het heel erg leuk om Yu Mei weer te zien en er werden al veel foto's gemaakt en dat moest meerdere keren namelijk op elke mobiele telefoon aanwezig. 

We kregen vervolgens een rondleiding en zagen dat het tehuis heel erg vooruit was gegaan. Er zijn nu veel nanny's die aandacht aan de kinderen geven. De meeste kinderen in het tehuis zijn nu wel special need kinderen. Het tehuis is sinds 2014 verbonden met de stichting Half Sky en dat heeft veel verbetering gebracht. Er zijn kleurige versieringen in de hal aangebracht, er is een bibliotheek en een ontspanningsruimte voor de oudere kinderen. Ondertussen werd er na het uitdelen van presentjes foto's gemaakt en Yu Mei moest met iedereen op de foto.

Na de rondleiding werden we door het tehuis uitgenodigd voor een lunch. Gelukkig was ook de lunch net zoveel vooruit gegaan tov 2008 waar het hoofdgerecht voornamelijk bestond uit soep met complete vissenkoppen (hebben toen stiekem heeeeeel veeeel groente gegeten ;)). Het was een prima locatie en het eten was ook goed. Tijdens de lunch hebben we de fotoboekjes overhandigd van Yu Mei en een ander meisje dat later uit hetzelfde tehuis geadopteerd is. Zij werd werd door de meeste nanny's nog herkend en de directrice heeft aangegeven dat zowel zij als Yu Mei altijd welkom zijn omdat deze plek hun thuis is.

Na de lunch hebben we de vindplaats bezocht en hebben veel foto's gemaakt voor Yu Mei waarna we de rit weer terug zijn aangevangen. Al met al een indrukwekkende en ook uitputtende dag.